وادادگی تا کجا؟؟!
بعد از عملکرد پر حرف و حدیث برخی اعضای شورای شهر در جریان انتخابات مجلس قبل و حمایت صریح و بی پرده از کاندیدی که اتفاقاً در جوشقان با شکست مواجه گردید، اما در مجموع راهی مجلس شورای اسلامی شد، این عملکرد مخدوش که بی شک هزینه های هنگفتی بر شهر تحمیل می کرد در انتخابات ریاست جمهوری دهم تکرار شد و نظریات شاذ برخی از عزیزان که گاهی از کابل افغانستان سر بر می آورد! نیز ادامه یافت تا نتیجتاً این نوع عملکرد گریبان کسی جز مردم را نگیرد. هرچند در انتخابات ریاست جمهوری دهم آراء مردم تا 85-90 درصد در مخالفت با نظرات و مواضع دوستان رقم خورد! دولت نهم و دهم با حجم بالای خدمت رسانی به ویژه به مناطق محروم کشور، هیچگاه با درخواست و پیگیری و روی خوش برخی از سیاست زدگان مسئول در شهر مواجه نشد تا حجم مصوبات مربوط به جوشقان در طی سه سفر استانی از تعداد انگشتان یک دست نیز تجاوز نکند. همین مصوبات نیز که مستلزم پیگیری و تعامل با مدیران میان دستی و بالا دستی نظام می باشد قریب به اتفاق روی زمین ماند.
این امر که هرکس مختار به اتخاذ نوع خاصی از سلایق سیاسی است، اجتناب ناپذیر است، و البته اینکه در نظام جمهوری اسلامی ایران هیچکس به صرف اعتقاد و علاقه و اتخاذ مواضع چپ، راست و میانه تا دهه ی 70 و اصلاح طلبانه، اصولگرایانه، کارگزارانی، دوم خردادی، مشارکتی، رایحه خوش خدمتی و... در 2 دهه ی اخیر هیچگاه مورد توبیخ قرار نگرفته است. نمونه اش هم حاضر و زنده است؛ سید خندان با آن کارنامه ی عملکرد (جورج سوروس، ملک عبدالله، کاخ نیاوران و...) امروز برای حضور طیف متبوعش در انتخابات مجلس نهم پیش شرط هم تعیین می کند!
اما این نکته قابل توجه و تدبر است که اتخاذ مواضع شخصی در حد و حدود یک فرد تفاوت ماهوی دارد با تعیین تکلیف برای مردم و اعلام مواضع در کسوت و لباس یک مسئول که اصولاً اینگونه مسائل به جز با منافع و مطامع شخصی او هیچ تقاطع دیگری با وظایف و اختیاراتش ندارد! موضع گیری مسئولی در حد و اندازه های عضو شورای اسلامی شهر، اصولاً و تحقیقاً تاثیر چندانی بر آراء مردم ندارد و در پاره ای از مواقع نتیجه را معکوس نیز می نماید. و این بدان معناست که علاوه بر عدم دستیابی به هدف اصلی موضع گیری انتخاباتی، عزت، کرامت و عظمت مردمان به سخره گرفته می شود و قربانی زد و بندهای سیاسی و گاهاً نرد عشق باختن های برخی دوستان با کاندیداها می شود.
عملکرد آقای ضابطی امروز بر هیچیک از امت شهر جوشقان پوشیده نیست، و اتفاقاً مسئولان شورا و شهرداری واضح و روشن تر از بقیه این معنا را درک می کنند. حال سوال اصلی اینجاست که چگونه ممکن است که شورای شهر تا حد دفتر ارتباطات مردمی نماینده ی مجلس در شهر تنزل درجه یابد؟ آیا اصولاً کسی هست که عزت از دست رفته ی شهر جوشقان را بازیابد؟ چندی پیش علی رغم تذکرات و توصیه های مشفقانه و دوستانه ما، اردویی برای دانش آموزان دبیرستانی جوشقان تدارک دیده شد که طبق اقوال مختلف هزینه ی آن را نماینده ی مجلس تقبل کرد. در همان اردو متاسفانه اکثریت اعضای شورای شهر به بهانه حضور در انجمن اولیا و مربیان حضور یافتند تا نمایش بی نظیری از کرنش و حقارت در برابر نماینده ی مجلس را به اجرا بگذارند. این در حالی بود که بسیاری از افراد دیگری که در عین عضویت در انجمن اولیا و مربیان، بار حقوقی، معنایی و سیاسی عضویت در شورای شهر را نیز نداشتند، در این اردو شرکت نکردند یا شرکت داده نشدند. مازاد بر آن، هیچگاه در ذهن نسل ما تصویری از حضور اعضای انجمن اولیا و مربیان در اردوهای دانش آموزی ثبت نشده است!
و امروز این واداگی به درجه ی کمال خود رسیده، زمانی که تنها حدود 7 ماه تا انتخابات مجلس نهم باقی مانده است. ظاهر موضوع ساده است: برگزاری یک مسابقه ی کتابخوانی، از سوی نماینده مجلسمان، پس از 3 سال و 5 ماه! مسابقه ای که مسئول دفتر شورای شهر جوشقان، جوایز طلاییش را تبلیغ می کند و در سطح منطقه برگزار می شود.اما مکان توزیع و تحویل مسابقه که در سربرگ و پاسخنامه ی این مسابقه درج شده است چه نکته ای را به ذهن متبادر می سازد؟
به نظر شما شورای اسلامی شهر جوشقان در تصویر بالا هم ردیف دفتر ارتباطات مردمی نماینده مجلس قرار نگرفته است؟ و هم ردیف یک هیئت؟ و هم ردیف یک آژانس مسافرتی؟ واقعاً جای تاسف و درد نیست؟ این وادادگی تا کجا ادامه پیدا می کند؟ آیا وقت آن نرسیده تا پس از 8 سال و اندی عضویت در شورا در حد شأن و منزلت آن عمل شود و اینگونه به مردم یک شهر توهین نشود؟ و آیا مگر آقای ضابطی در جوشقان جایگاه و مقر مردمی دارد که بتواند به شورا که بعضی از اعضایش از اعضای ستاد تبلیغاتی وی بودند متوسل نشود؟ این نکته باز هم قابل عرض است که این مسابقه در سطح منطقه برگزار می شود . مختص به شهر جوشقان نیست که بتوان به سهولت از کنار آن گذشت.
آری، بطن مطلب همان تبلیغات است! در پوسته ای جدید و پیچیده، البته نه آن قدر پیچیده که چشم تیزبین مردمان شهر از کنار آن ساده عبور کند! تبلیغات اگر نبود که کپی پاسخنامه اش مورد قبول نبود!! تبلیغات اگر نبود که جوایز طلایی و پرشمارش به رخ مردمان شهر کشیده نمی شد! تبلیغات اگر نبود در این ۳ سال و نیم کجا بود؟؟ اگر کار فرهنگی بود چرا در این ۴ سال حتی یک جلد کتاب به هیچ نهاد فرهنگی و غیر فرهنگی شهرمان از سوی نماینده اهدا نشد؟ کدام مسابقه را می شناسید که اینگونه بوده باشد؟"آری اینچنین بود برادر!"
این روزها دکتر، شدیداً به تکاپو افتاده! حق هم دارد. خودش جلسات شبانه و نیمه شبانه در خارج از شهر (و البته خارج از نوبت!!) برگزار می کند و خودش برای آن جلسه جوابیه می نویسد و در سایت جدیدی که مختص جوشقان راه اندازی کرده درج می کند! پرسش این است که اصولاً در آن جلسه عیش و نوش چند جوان از شهر جوشقان حاضر بوده اند و اصولاً این چند جوان نماینده ی کدام قشر و کدام طرز تفکر جوانان شهر جوشقان هستند؟ به حتم و بی شک دوره ی اینگونه لمپن بازی ها و شعبان بی مخ گری ها در شهر جوشقان سر آمده است. بروید و در طرق رود و نطنز و بادرود اینگونه تاکتیک های کثیف را به کار برید؛ البته اگر در آنجا هنوز اینگونه ادبیات عوام فریبانه خریداری دارد!
پ ن: آقایان "ط" و "ش" دست مریزاد، دکتر از کارتون خیلی راضیه، به هر نسبتی که به این رضایت اضافه بشه، به همون نسبت به افشای کامل نامتان در این وبلاگ برای مردم نزدیکتر خواهید شد.!
۞وبلاگ خبری-تحلیلی جوشقان۞