در سنگر ولایت(1)
به نام مهربانترین
پ.ن۱: باسلام.به بهانه انتخابات شاید بتوان شروعی دوباره داشت... شاید! و هدفی جز مورد هجمه قرار دادن انتخابات ناسالم تشریفاتی ندارم. انشاالله که خدا یاورم باشد.
پ.ن۲:چه سخنی بهتر از سخنان دُر فشان رهبر عزیزمان که همیشه راهنمای راهمان بوده و مایه امید و قوت قلبمان... شاید بین حرفهای آقا هم حرفهایی از حقیر آمد.به بزرگواری خود تحملش کنید(علبطه با فونط عابی).همین.
دو چيزِ به هم پيوسته وجود دارد كه اينها زنجيره‌هاى اقتدار ملت را تشكيل ميدهد: يكى تصميم قاطع نظام مقدس جمهورى اسلامى است بر عدم انحراف، عدم تسليم، ايستادگى كردن در مقابل زياده‌خواهى و زورگوئى از سوى ابرقدرتها و از سوى استكبار. نظام اسلامى به مجموع خود، با هويت جمعى خود، به‌طور قاطع ميداند چه كار ميكند و راه را انتخاب كرده است و ايستاده است. اين، عامل اول. عامل دوم، حضور هوشمندانه و مصممانه‌ى مردم وفادار. اگر اين دو از هم جدا ميشدند، اگر مسئولان نظام و مديران كشور بودند، اما مردم در صحنه نبودند، يقيناً كار پيش نميرفت. اگر مديران نظام دچار اختلال ميشدند در نيت خود، در تشخيص خود، در فهم خود، در تصميم‌گيرى خود در مقابل لشكر متراكم كفر و ضلالت كه در مقابلشان صف كشيده‌اند، يقيناً اين در اختلال نظام تأثير ميگذاشت؛ مردم را هم از صحنه خارج ميكرد. اين دو عامل با يكديگر هست، امروز هم هست و ان‌شاءالله در آينده هم خواهد بود. با وجود اين دو عامل، هيچكدام از ضربه‌ها و ترفندها و كيدها و توطئه‌هاى دشمن در اين ملت اثرى نخواهد گذاشت.
امروز جبهه‌ى مقابل ما - كه سردمدار آن جبهه هم آمريكا و صهيونيستهايند - به تمام طرقى كه ميتوانسته است متوسل و متشبث بشود، متشبث شده؛ از تمام راه‌ها كه ميتوانسته براى مقابله‌ى با ملت ايران بهره‌گيرى كند، بهره‌گيرى كرده است، براى اينكه بتواند اين دو عامل، يعنى عامل تقويت كننده‌ى نظام، و عامل ايستادگى مردم در صحنه را تضعيف كند و از بين ببرد. خودشان هم همين را تصريح ميكنند؛ ميگويند اين تحريمهائى كه ما بر عليه ايران تصويب و اجرا ميكنيم - و با عناد كامل دنبال ميكنند - براى اين است كه مردم را خسته كنيم، مردم از صحنه خارج شوند، مردم به نظام اسلامى پشت كنند. يا اين كار صورت بگيرد، يا در اراده‌ى مسئولين رخنه به وجود بيايد؛ مسئولين در محاسباتِ خودشان تجديدنظر كنند. تعبير آنها اين است: ميگويند ميخواهيم مسئولين جمهورى اسلامى احساس كنند كه هزينه‌ى تصميم‌گيرى‌هاى آنها بالاست. اين يعنى رخنه ايجاد كردن در اراده‌ى مسئولين كشور. با همه‌ى توانشان، با همه‌ى ترفندهائى كه بلدند، دارند اين دو كار را دنبال ميكنند. يا در مردم ايجاد ترديد كنند و مردم را از نظام جدا كنند، يا در مسئولين ايجاد ترديد كنند و مسئولين را وادار كنند كه در تصميمهاى خودشان تجديدنظر كنند. اشتباه كردند؛ هيچكدام را نميتوانند انجام دهند. (به بیان بهتر:هیچ غلطی نمی توانند بکنند!)
يك روز در صدر اسلام، دشمنان به نظرشان رسيد كه با شِعب ابى‌طالب و محاصره اقتصادی مسلمانها، آنها را از پا بيندازند؛ اما نتوانستند. اين روسياه‌هاى بدمحاسبه‌گر خيال ميكنند ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالبيم. اينجور نيست. ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالب نيستيم؛ ما در شرائط بدر و خيبريم. ما در شرائطى هستيم كه ملت ما نشانه‌هاى پيروزى را به چشم ديده است؛ به آنها نزديك شده است؛ به بسيارى از مراحل پيروزى، با سرافرازى دست پيدا كرده است. امروز مردم ما را از محاصره‌ى اقتصادى ميترسانند؟ با اين حرفها، با اين ترفندها ميخواهند مردم را از صحنه بيرون كنند؟ مگر چنين چيزى ممكن است؟ امروز ميخواهند در اراده‌ى مسئولين اختلال ايجاد كنند؟ «قل هذه سبيلى ادعوا الى الله على بصيرة انا و من اتّبعنى»؛(یوسف/۱۰۸:بگو: «اين راه من است من و پيروانم، و با بصيرت كامل، همه مردم را به سوى خدا دعوت مىكنيم!) اين راهى است كه با بصيرت انتخاب شده است، اين راهى است كه با مجاهدت باز شده است، اين راهى است كه با خون عزيزترينها هموار شده است. ما از اين راه رفتيم، به قله‌هائى هم دست پيدا كرديم. ما متوقف نميشويم، ان‌شاءالله پيش ميرويم؛ ولى تا امروز هم به قله‌هاى بسيارى دست پيدا كرده‌ايم. جمهورى اسلامى، امروز كجا، بيست سال و سى سال قبل كجا؟ دشمنان جمهورى اسلامى، هيمنه و باد و بروتِ آن روزشان كجا، ضعف و انكسار امروزشان كجا؟ اينها نشانه‌هائى است كه ملت ايران را تشويق ميكند. نخير، در ادامه‌ى راه اسلام - كه راه خداست، راه دين است، راه سعادت دنيا و آخرت است - اراده‌ى مسئولين همچنان مستحكم خواهد ماند؛ مردم هم امروز و در آينده، پاى ثابت اين حركت عظيم خواهند بود.
يكى از جاهائى كه مردم ميتوانند حضورشان را نشان بدهند، همين انتخابات است. نه از حالا، از مدتى قبل شروع كرده‌اند؛ كه شايد كارى كنند كه در اين انتخابات، حضور مردم كم شود. ميشنويد ديگر، مى‌بينيد؛ حالا در آن مقدارى كه به گوش مردم ميرسد، به چشم مردم ميرسد، در مطبوعات و در رسانه‌هاى گوناگون، دشمنان ما، از آن صدر گرفته است، كه مركز و قرارگاه فرماندهى جبهه‌ى كفر و استكبار است، تا اين پادوها و ايادى كوچك و پياده‌نظامشان كه همه جا پخشند - اينجا هم هستند، بيرون هم هستند - همه‌ى تلاششان اين است كه كارى كنند كه مردم در اين انتخابات شركت نكنند.
من با تجربه‌اى كه از رفتار اين مردم دارم، و با اعتمادى كه به لطف خداى متعال دارم، پيش‌بينى ميكنم كه به لطف الهى، به فضل الهى، به حول و قوه‌ى الهى، حضور مردم در اين انتخابات، يك حضور دشمن‌شكن خواهد بود و با اين انتخابات، خون تازه‌اى به پيكر انقلاب و كشور و نظام جمهورى اسلامى دميده خواهد شد؛ حركت تازه‌اى براى او پيش خواهد آمد، نشاط تازه‌اى پيدا خواهد كرد؛ همچنان كه همه‌ى انتخاباتها همين جور است. انتخابات مظهر حضور مردم است؛ مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود است.
(می گویم: و حال نوبت ماهایی است که همیشه و در همه حال به این می اندیشیم که ای دل غافل! چه میشد که ماهم بودیم در دوران دفاع مقدس و جانفشانی ها می کردیم و با خون خود خون تازه ای به پیکر انقلاب و کشور ونظام جمهوری اسلامی می دمیدیم... حال نوبت ماست تا ثابت کنیم که ای کاش هایمان از سر بی دردی نبوده و واقعا دردی داریم و برای این نظام مقدس اسلامی دغدغه ای درمان هست! اولین وظیفه امان حضور در انتخابات و دومینش تلاش برای حضور حداکثری اطرافیانمان در این انتخابات است. نوع تلاشش دیگر بسته است به سلیقه خودمان!)
۞وبلاگ خبری-تحلیلی جوشقان۞