فارغ از هر نتیجه ای در مذاکرات حمایت همه جانبه ی ملت و در واقع وحدت ملی در حمایت از مذاکره کنندگان ایرانی که رهبری ایشان را فرزندان انقلاب و مورد اعتماد خوانده بودند، از جلوه های زیبا و بی بدیل اجتماعی در چند دهه ی اخیر است. این که یک ملت با وجود اختلاف سلایق و همه ی سلیقه ها با وجود اختلاف نظر با افراد مذاکره کننده برای حفظ منافع مردم از ایشان حمایت می کنند نشان دهنده ی سطح بالایی از فضای سیاسی در میان گفتمان های درون جمهوری اسلامی است. فضایی که تاحد زیادی مدیون منش سیاسی جریانی است که با دولت یازدهم اختلافات روشی و مبنایی روشنی دارند. منشی درست بر خلاف منش سیاسی عاملان فتنه ی ۸۸. فتنه ی ۸۸ درست در شرایطی برنامه ریزی شده بود، که انتخابات دهم ریاست جمهوری با مشارکت ۸۵ درصدی ضمن ثبت یک رکورد تاریخی در میان نظام های انتخاباتی می توانست، به عاملی در جهت اقتدار دولت در نظام بین المللی و تبعن قدرت چانه زنی بالایی در حفظ منافع ملی در تعامل با دنیا خصوصن قدرت های زیاده طلب استکباری باشد. اتفاقی که با جرزنی و بی قانونی سران فتنه و تسری بی اعتمادی و حق ناپذیری به برخی حامیانشان این جشن شیرین را به کام ملت تلخ کرد. شرایط بحرانی حاصل از آشوب های خیابانی و تهمت بی سند به مجریان انتخابات با عنوان تقلب باعث شد حتی پیام های تبریک سران کشور های دنیا با تاخیر و یا هرگز به دولت دهم نرسد!. قرار دادن دولتی که با ۲۸ درصد اختلاف آراء منتخب مردم بود، در موضع اتهام باعث تشدید حملات دشمنان و تضعیف جایگاه دیپلماسی بین المللی دولت دهم در ابتدای کار شد. خیانتی که حتی حماسه ی مردم در نهم دی نیز نتوانست آن را به شکل کامل ترمیم نماید. شرایطی که سال ۸۸ با بداخلاقی سران فتنه و تسری این بداخلاقی به بخشی از جامعه برای کشور پدید آمد. سرایتی که تا مدت ها به صورت تندخویی وپرخاشگری سیاسی اثر خویش را در این افراد باقی گذاشت. منش سیاسی رقیب طرف پیروز در انتخابت ۹۲ اما کمی متفاوت بود. این جریانات با پذیرش پیروزی قانونی دولت یازدهم در انتخابات با وجود اختلاف کمتر از یک درصدی آراء و اعلام تبریک و حمایت از دولت منتخب سازنده یک سرمایه ی هنگفت سیاسی و قدرت چانه زنی بالا برای دولت یازدهم شدند. تا جایی که مهم ترین فردی که بیشترین اختلاف را با منش اجرایی و سیاسی دولت یازدهم دارد، یعنی سعید جلیلی در راهپیمایی ۱۳ آبان تهران تمام قد در حمایت از مذاکره کنندگان ایرانی سخن راند. حمایتی که تبعن به بدنه ی اجتماعی این جریان تسری یافته و وحدت ملی در حمایت از تیم مذاکره کننده و در نتیجه قدرت چانه زنی بالای این افراد را موجب شد. تا چه مقدار از این شرایط استفاده نمایند...